Categorie archieven: Uncategorized

Grenzen voelen, net topsport!

Uncategorized

“Luister naar je lijf”, je hebt het vast vaak gehoord. “Let op je grenzen”, nog zo’n veel gebruikte zin.

Je weet het wel, maar doet het niet altijd. Het kán ook niet altijd.

Hoe voel jij een grens? Hoe geeft jouw lijf dat aan? Is dat vermoeidheid, is dat verminderde concentratie, is dat pijn of is dat door een korter lontje?

Ik denk dat we dit allemaal wel herkennen en nee, daar reageren we dan niet altijd meteen op.

Want soms kan het gewoon niet anders, dan moet er nou eenmaal doorgewerkt worden, of er moet gekookt worden, of de was gedaan, of iemand opgehaald.

Tja en dan? Je lijf geeft een grens aan, geeft aan dat het wat anders nodig heeft dan jij op dat moment doet.

In de topsport is dat net zo! Echt geloof me, alle topsporters voelen hun grenzen en gaan er over heen, maar met liefde!

Hoe dan? Nou, ze respecteren hun grenzen maar geven tegelijk aan dat het nodig is om erover heen te gaan, en nogmaals; met liefde en respect. Een topsporter gaat over grenzen om zo beter/sterker/sneller te worden, staat er dus echt even bij stil.

En wat is dan precies het verschil met hoe jij soms over je grenzen heen gaat? Jij negeert ze waarschijnlijk! Jij doet net of ze er niet zijn en gaat door. Vanuit je hoofd en niet vanuit je gevoel en je lijf. Zelfs nadat je over een grens (of meerdere) heen bent gegaan, negeer je je lijf en ga je door. Ja misschien neem je even rust, maar daarna ga je weer door. Echt even aandacht en tijd voor je lijf nemen doe je niet.

Een topsporter doet dat wel! Die luistert naar de grenzen, ze mogen er zijn, hij geeft ze aandacht en in die aandacht, in dat contact, gaan hij erover heen. Sámen met zijn lijf. Daarnaast zorgt een topsporter super goed voor zijn lijf, geeft het ook de rust die het nodig heeft.

Jaja best logisch toch: hij verdient zijn geld met de prestaties van zijn lijf!

Maar jij toch ook? Jouw lijf levert ook topsport elke dag! Daar mag je best eens stil bij staan en aandacht voor hebben.

Dus geef je lijf de aandacht die het verdient en ga (soms) met respect over je grenzen. Als je goed voor je lijf zorgt, zorgt het ook goed voor jou!

 

2018- het jaar van verbinding

Uncategorized

2017 was voor mij het jaar van strepen zetten, beslissingen nemen. Mooi dat dit te zien is in het cijfer cijfer, twee duidelijke strepen!

2018 wordt voor mij het jaar van de verbinding! Ook dit is te zien in het cijfer, namelijk het cijfer 8. Als je de 8 een kwart slag draait is het het leminscaat teken∞.

Een lemniscaat staat voor het geven en het nemen, voor heen en weer, voor wisselwerking. Het staat voor wederkerigheid, voor contact. En het staat voor oneindigheid. Een symbool wat mijn hart gestolen heeft, omdat het in al zijn eenvoud zoveel in zich heeft! Voor mij staat het symbool voor verbinding, door die wisselwerking, door het contact en met name door de wederkerigheid.

Contact is een tweerichtingsverkeer. De een zendt en de ander ontvangt. Op zijn beurt zendt de ontvanger dan weer en ontvangt de zender, en zo verder. Snap je het nog? En dit gaat ook nog eens in zoveel dimensies; verbaal, maar ook nonverbaal en zeker bij aanraking.

Belangrijk is dat beide partijen open staan voor het ontvangen van alle signalen en eerlijk zijn in alle signalen die ze zenden. Anders komt er een knik in de lemniscaat, of wordt hij zelfs verbroken.

Het lijkt dus zo makkelijk he, contact, maar het gaat over zoveel facetten dat het niet gek is dat het weleens mis gaat. Wat gebeurt er bij jou als het mis gaat? Als er miscommunicaties zijn, als er misverstanden ontstaan, als je je niet begrepen voelt? Ik word dan geïrriteerd en later zelfs boos. Waardoor zowel mijn zendingen als ook mijn ontvangst gekleurd worden zodat de lemniscaat er niet meer is, het zijn twee losse rondjes geworden die botsen. Aan mij dan de zware taak om daar iets aan te doen, ik kan namelijk alleen maar aan mijn eigen helft van het lemniscaat doen, de andere helft is de ander zijn verantwoordelijkheid. Ik mag dan dus bij mezelf op zoek gaan naar een nieuwe verbinding en dan hopen dat de ander reageert, wat met de juiste intentie vaak lukt!

Wat mij ontzettend helpt in verbinding maken is lichamelijk contact; een knuffel, een aai, een massage. Omdat ook op gevoelsniveau een verbinding, lemniscaat kan ontstaat, volgt daaruit als vanzelf ook een goede verbinding in de verbale communicatie. Probeer het maar eens, ook al gaat het volledig tegen je verstand in; tijdens een ruzie met je partner, als je kinderen het bloed onder je nagels vandaan halen omdat ze niet luisteren; geef ze een knuffel, strijk elkaar even over de rug, maak lichamelijk contact en verbinding! Je zult zien; er verandert iets in het contact! Maar ook als er niets aan de hand is; maak contact, écht contact! Je zult zien, alles gaat dan makkelijker en vloeiender.

Dus knuffel, streel, aai en masseer elkaar en laten we samen 2018 het jaar van de verbinding maken!

 

Kerstmassage-voor rust en verbinding

Uncategorized

Kerstmassage Voor rust en verbinding 

We gaan de kerstboom opzetten Laat je kind lekker gaan liggen

We hebben de boom net gekocht, hij zit nog helemaal ingepakt in het net. Voel maar eens dat jij de boom bent, en dat het net strak om je heen zit  Duw met je handen tegen het lijfje, van de zijkant, rondom de armen, op de rug, en de rondom de benen

Als eerste moet de boom stevig staan, dus we zetten hem goed in de grond/bak/standaard Pak met twee handen 1 voet vast; geef hier druk aan, vanaf de onderkant. Houdt even vast. Doe daarna de andere voet

Nu maken we het net open en vouwen we zijn takken een beetje uit, zodat het een mooie grote boom wordt Maak een trek beweging over de rug, van boven naar beneden. Pak daarna zachtjes een stukje huid en schut dat een beetje los. Doe dat op verschillende plekken op het lijf, armen en benen.

Als eerste hangen we de lampjes erin. Duw zachtjes en rustig met je wijsvinger op verschillende plekken op het lijf, armen en benen. Zeg daarbij dat deze plekjes goed onthouden moeten worden want die hebben we straks nog nodig.

En daarna hangen we de slingers in de boom Maak rustige zigzag bewegingen met je handen over de rug, Van boven naar beneden

Nu gaan de ballen erin, welke kleur hebben de ballen? Zie je ze voor je? Plaats op verschillende plekken op het hele lijf je handen en geef zachte druk. Wellicht wil het kind dat elke bal een andere kleur heeft, benoem dan de kleuren terwijl je de ballen zachtjes hangt/legt in de boom

Als laatste gaat de piek op de boom Leg je hand boven op de kruin op de bovenkant van het hoofd, je andere hand leg je op de onderrug (zodat de boom niet omvalt) en duw nu zachtjes met je hand op het hoofd. Hou dit even vast. Adem zelf rustig in en uit door je buik.

Nu is de boom bijna helemaal klaar, alleen moeten we de lampjes nog aandoen! Als je ‘KLIK’ hoort dan stel je je voor dat alle lampjes gaan branden en dat het licht helemaal om je heen straalt Klik!

Wat een mooie boom ben jij!!

 

 

 

 

Boswandeling-een voetmassage

Uncategorized

Herfst, de ideale tijd voor een boswandeling! Mooie kleuren, fijne geuren en leuke ondergronden onder je voeten.

Maar wat nou als het plenst van de regen? Nou dan geef je je kind, of je kind aan jou!, een heerlijke voetmassage.

Ja daar mag je zelf gevonden materiaal voor gebruiken; denk aan dennenappels, eikels, beukennootjes, stukjes mos! Heerlijk om dat allemaal met je voeten te voelen. Doe het allemaal in een grote bak, of in verschillende bakken en ga er lekker met je voeten doorheen!

Gaat je dat toch echt even te ver, dan heb ik hier een heerlijke boswandeling-voetmassage voor je!

En waarom nou een voetmassage? Realiseer je je weleens wat je voeten de hele dag voor je doen? Ze dragen je, brengen je overal heen, best een zware taak! Dus ze verdienen wel wat extra aandacht! En een mooie bijkomstigheid, door je voeten te masseren kom je meer in je lijf, je zakt letterlijk in je lijf. En je bent in staat meer te aarden, steviger te staan. Door meer met je gevoel in je voeten te zijn, sta je steviger. Als je steviger staat, meer geaard, dan kun je ook meer aan, letterlijk en figuurlijk.

Maar genoeg gekletst; we gaan beginnen!

Laat je kind lekker zitten en neem zijn voeten op je schoot. Zorg dat het niet te koud is in huis en ook dat jouw handen wat opgewarmd zijn.

(alle beschreven handelingen doe je een paar keer en dan wissel je van voet. Is iets vervelend of kietelt het, kijk dan of je iets kan aanpassen en sla het anders over)

Begin rustig met de voeten in je handen te nemen en geef zachte druk vanaf de voetzool, niet bewegen, alleen vast houden, op verschillende plekken. Dit is de bosgrond waar je op staat.

Het eerste wat we tegenkomen zijn een paar eikenbomen staan en er liggen allemaal eikels op de grond. Duw met je duim op verschillende plekken op de voetzool, maar ook op de tenen. Je mag je duim ook een beetje draaien terwijl je drukt.

Als we verder lopen, lopen we op mos, heerlijk zacht onder je voeten. Geef met je duimmuis druk op verschillende plekken onder op de voet.

We komen steeds dieper in het bos, hier liggen allemaal beukennootjes. Ga met je vingers met typ bewegingen over de voetzool maar ook over de bovenzijde van de voet.

Helemaal diep in het bos staan allemaal dennenbomen met dennenappels. Rol met je vuist heen en weer over de voetzool; van hak naar teen.

Dan zie je opeens een grote rode paddenstoel staan, zo een met witte stippen. Eronder zit een kabouter, hij begint aan je tenen te trekken omdat je bijna op zijn huis stond. Trek zachtjes aan alle tenen.

Als we het bos weer uitlopen zien we hoe vies onze voeten zijn en we maken ze schoon. Wrijf van de hak naar de tenen, omvat de hele voet, zet wat stevige druk terwijl je dit doet.

Je voeten tintelen nog  lekker na, geniet daarvan en blijf  lekker zitten.

Wisselen jullie daarna om van rol?

hmmm…….:)

 

 

Voelen, dat is toch niets voor mij?

Uncategorized

Voelen, dat is toch niets voor mij?

Mensen vragen mij regelmatig wat haptonomie ook alweer precies is. Letterlijk vertaald betekent het; de wetenschap van het voelen. Ik leg dan uit dat je bij haptonomie uit gaat van voelen, van hoe je je in je vel voelt, hoe je je voelt bij bepaalde situaties en hoe je reageert, maar ook het voelen van grenzen, spanning etc.

Ook vertel ik dan dat ik het voor iedereen belangrijk vind om te (leren) voelen, zeker ook omdat in onze huidige maatschappij er weinig aandacht is voor voelen. Als reactie krijg ik bovenstaande zin vaak te horen.

Ik snap dat niet! Voelen is zo basaal, je kunt niet zonder!

Als baby kon je niets anders dan voelen. Voelde je je fijn dan ontspande je, maar voelde je iets in je buik (honger, krampjes) dan kwam er spanning en ging je huilen. Hetzelfde als je het koud had of je alleen voelde.  Het is een overlevingsmechanisme. Want als je niets voelde en dus niet ging huilen als het niet goed ging, hoe moest je moeder dan weten dat je iets nodig had?

Toen je iets ouder werd, heb je misschien wel gehoord of gemerkt dat je gevoel niet altijd klopt en dat je er vooral ook niet altijd naar moet luisteren of het moet uiten. Vooral in de peuter- en kleuterleeftijd leren kinderen vanalles te doen wat ze eigenlijk niet willen. Iemand een handje of kusje geven, mee boodschappen aan het doen terwijl je net lekker aan het spelen was, en ga zo maar door. Het is niet anders, want je moets ook leren wat netjes is en wat niet, maar vaak wordt er vergeten om ook aandacht te geven aan het feit dat het gevoel wat anders zegt.

Tijdens je verdere schooltijd gaat dit nog verder. Bijvoorbeeld als je niet met iemand wilde spelen maar je moeder dat nou eenmaal gepland had voor die dag, of als je een baaldag had maar toch gewoon naar school moest. En ook op school moet je je aan de regels houden en wordt er nooit rekening gehouden met je gevoel.

Nog iets later als puber en student, heb je vast ook dingen gedaan die niet klopten met je gevoel, maar je deed ze om er bij te horen, omdat het van je verwacht werd, of omdat je het van jezelf verwachtte.

En die laatste blijft lang hangen, bij de meeste vrouwen in ieder geval. Dingen doen omdat je ze van jezelf verwacht en denkt dat anderen dit ook doen. Wat als consequentie heeft dat je dus niet meer luistert naar je gevoel. Ennnn…..als je dat maar lang genoeg doet dan kun je jezelf er zelfs van overtuigen dat je niets meer voelt!!!

Je bent een HOOFDmens geworden en geen gevoelsmens meer. Ja dat gevoel komt nog weleens naar boven, meestal op de meest onhandige momenten….

Maar beslissingen nemen op basis van je gevoel, nee geen idee hoe dat zou moeten.

Als je dit zo leest, schrik je dan? Denk je; oh jee dit ben ik?

Dat geeft niet, het is zoals het is. En eigenlijk is het ook best logisch, gezien bovenstaand verhaal.

Het is alleen zo zonde, want als je wel beslissingen neemt op basis van je gevoel, of nou ja sommige beslissingen dan, laten we de lat niet te hoog leggen ;), hoe zou dat dan zijn? Zou dat niet veel meer rust geven in je hoofd? Zou het niet veel meer duidelijk maken? En net als toen je nog een baby was, zou je omgeving dan niet beter weten wat je nodig hebt?

Ja toch?!

Let’s start the FEELING!

 

 

 

Verbinding, een oefening

Uncategorized

Verbinding (deel 2)

Tegenwoordig gaat het vaak over verbinding. Verbinden met jezelf, met je kinderen en zelfs opvoeden in verbinding. Maar hoe doe je dat nou, dat verbinden, of beter; wat is het eigenlijk? Daarvoor verwijs ik je naar mijn eerdere blog hierover. Daarin kun je lezen wat ik er onder versta.

Volgens mij is het nog veel leuker om het te ervaren het verbinden met je kind. Dus ik heb een leuke oefening voor jullie.

Verbinden zonder woorden….. En zelfs zonder aanraking! Ja verbinden op gevoelsniveau!

Jullie hebben nodig; ° een groot leeg papier (liefst A3) ° tekenspullen (potloden, stiften, krijtjes etc) ° een thema ° tijd

Vooral die laatste is het belangrijkste!! Een oefening als deze kan niet even snel tussen de bedrijven door. Verbinden kost nu eenmaal tijd, dus neem en geef het dat ook! Hebben jullie alle spullen? En een leuk thema bedacht? Dan deel je het papier nu in tweeën. Dit kan middels een streep of door een vouw, wat jullie fijn vinden. En jullie kiezen allebei een kant. Jullie mogen allebei aan jullie kant gaan tekenen, alles mag binnen jullie thema, maar probeer het wel 1 geheel te maken. Dus door de lijn heen. Ja en dat zonder te praten! Want vanaf nu is het niet meer toegestaan om te praten! Nee echt niet, ook niet even nog snel, gewoon monden dicht! Oeh ja das lastig he! Kijk naar elkaar, voel elkaar aan. En nogmaals; neem de tijd!

Verbinden gaat op gevoelsniveau, dus voelen is nu het belangrijkste. Voel elkaar aan, voel met elkaar, maar voel ook wat voor jou goed is. Het leuke aan deze oefening is dat je ook veel kunt zien en leren van elkaar. Hoe ga je om met grenzen? En je kind? En hoe vind jij het om de controle los te laten? En je kind? Wat gebeurt er als de ander iets tekent wat niet bij jouw beeld van de tekening past? Super waardevolle informatie om elkaar beter te leren kennen!

Als de tekening klaar is, hang je hem uiteraard op een goed zichtbare plek en kijk je er vaak naar! Jullie kunstwerk, samen, in verbinding gemaakt!!

Vasthouden van de vakantie-rust

Uncategorized

Heb je ook zo genoten van de rust tijdens de zomervakantie? Van het feit dat er minder ochtendstress was, minder gezeur bij het naar bed gaan, minder gehaast eten?
Ik wel!
En ja heel logisch, hoor ik je denken, dat er meer rust is, want er is geen wekker, geen gehaast naar school, geen tassen die ingepakt hoeven te worden, niet nadenken over is er nu wel of geen gym vandaag, niet snel koken, eten en door naar bed door het late thuiskomen,  geen huishoudelijke klusjes even snel tussendoor.
Ja dat helpt allemaal naar meer rust, want er is simperweg meer tijd maar voor mij is het sleutelwoord voor het vakantiegevoel; VERBINDING.
Doordat ik zelf minder ‘moest’ doen, was er namelijk meer tijd en vooral ruimte voor verbinding; voor kletsen, voor knuffelen, voor stoeien, voor iets langer samen in bed liggen, voor nog een extra verhaaltje voor het slapen gaan.

Verbinding geeft rust. Door verbinding ben je in het hier en nu en geniet je meer. Door verbinding ontstaan er minder misverstanden, ben je beter op elkaar afgestemd en is er minder ruis op jullie communicatie. Hierdoor lijkt het ook of situaties die soms stress meebrengen makkelijker gaan. En is er dus meer rust!

Echter in de hectiek van het dagelijks leven, tussen het regelen, het haasten en het doen door is er maar weinig tijd voor rust en dus voor verbinding. Ik merk dat zelf ook. Maar dit schooljaar ga ik het anders doen!

Voor mezelf én voor jou heb ik 5 simpele tips opgeschreven. Tips die makkelijk in te passen zijn in je dagelijks leven en die ervoor zorgen dat je het gevoel van vakantie vast kunt houden:

1. ’s ochtends niet meteen mijn telefoon pakken om te checken of ik iets gemist heb, maar genieten van de rust. Even kroelen met de kids, bewust wakker worden. Hierdoor verbind ik me met mezelf, mijn kinderen en de dag die komen gaat. Desnoods zet ik de wekker iets eerder.
2. tijdens het eten, bezig zijn met eten en met de mensen met wie ik eet. In de vakantie hebben wij met z’n allen zo genoten van de eetmomenten, ze waren echt gezellig. Hoe dat kwam? Omdat we genoten van het eten en elkaars gezelschap en niet bezig waren met wat er allemaal nog moest gebeuren na het eten.
3. minder vaak met mijn telefoon bezig zijn. Tja dit is een inkopper, ik weet het! Maar het is echt schrikbarend hoeveel tijd we achter dat schermpje doorbrengen…. Dus weg dat ding, uit het zicht en aandacht op mezelf en de mensen om me heen.
4. meer knutselen, bouwen, klussen; dingen samen creëren geeft zo’n mooie verbinding
5. en de laatste; knuffelen!!! Knuffelen heeft zoveel positieve aspecten! Het geeft rust, je maakt verbinding, je bent in het hier en nu, je geeft aandacht, er worden hele belangrijke stofjes in je lijf aangemaakt en ga zo maar door. Dus máák er tijd voor!!

Ik wens je een mooi nieuw schooljaar, vol rust en verbinding!

 

Levend verlies

Uncategorized

Levend verlies.

Verlies aan de dood, dat is een bekend begrip. Simpel gezegd: er overlijdt iemand of een huisdier en dan komt een periode van rouw.

Maar hoe zit dat als je iets verliest gedurende het leven? Dat je steeds kleine stukjes verliest. Of je steeds meer bewust wordt van stukjes die zijn verloren. Of juist dingen die nooit zullen komen.

Dit zullen veel ouders herkennen die te maken hebben met een ziekte van hun kind. Elke dag weer hebben zij te maken met levend verlies. Niet elke dag hetzelfde, soms heel groot en soms ook klein. En juist die kleine dingen maken soms meer indruk en hebben meer impact dan die grote.

                      Er staat een moeder voor het raam, ze zwaait haar zoon uit die met het taxi busje naar zijn sbo school gaat. Tegelijk ziet ze de buurjongen op de fiets stappen en kletsend en zwaaiend met zijn vrienden weg fiets. Het doet de moeder verdriet dit verschil te zien, omdat ze beseft dat haar zoon dat nooit zal doen.

Een stukje levend verlies.

                    Twee vriendinnen praten over later en de moeder van een van de meisjes hoort hen. Ze hebben het over trouwen en kinderen. Er rolt een traan over de wang van de moeder, zij beseft dat dit toekomstbeeld voor haar dochter niet weggelegd zal zijn.

Een stukje levend verlies.

En zo zijn er vele dagelijkse dingen die voor de meesten van ons ‘normaal’ zijn, maar die bij een ander onmogelijk zijn of worden.

Het verwerken en accepteren hiervan stopt nooit, dit gaat altijd door. Levend verlies.

 Rouw is voor iedereen anders. Vroeger werd er gedacht dat de rouw via bepaalde fases ging en dat het daarna ook klaar was. Tegenwoordig is er een andere kijk op rouw. Gelukkig. Want rouw is als een vingerafdruk, voor niemand hetzelfde en ook per situatie verschillend. En klaar is het eigenlijk nooit.

Rouwen bij levend verlies is nog meer een doorgaand proces en komt steeds in andere vormen terug.

Daarom is het heel erg belangrijk dat hier meer oog en aandacht voor komt. Voor de ouders en hiermee voor het welzijn van het gezin en het kind.

Het liefste al tijdens het traject van onderzoeken naar wat er aan de hand is met hun kind. Daar begint het levend verlies al, want de toekomst is onzeker en anders dan je had gehoopt.

Maar ook na een periode van behandeling en zelfs bij genezing is er nog steeds sprake van levend verlies, want het leven zal niet meer zo zijn als voor de ziekte.

 Gelukkig zijn er steeds meer therapeuten die zich hiermee bezig houden. Dus heb je hier mee te maken of ken je iemand die hier mee te maken hebt, maak het bespreekbaar! Praat erover en zoek hulp als je dit nodig hebt.

Je hoeft het niet alleen te doen!

 

 

 

 

Vakantie! Hoe hou je het leuk voor jezelf?

Uncategorized

Vakantie! Hoe hou je het ook leuk voor jezelf?

Heerlijk 2 weken vrij! Geen wekker, geen gehaast, geen geregel…of gaat dat vaak toch anders?

Kijk jij ook altijd zo uit naar een vakantie? Lekker uitrusten, leuke dingen doen en ook allerlei achterstallige klusjes afwerken! En valt het dan vaak weer tegen? Omdat je toch niet zo uitgerust bent, of dat je baalt dat je niet je hele to do lijst hebt kunnen afwerken, of omdat de leuke dingen die je had bedacht anders verliepen dan je had bedacht?

Ik denk dat je hierin niet alleen bent! We kijken allemaal uit naar de vakantie, verwachten er veel van, te veel misschien, dus dan kan het eigenlijk alleen maar tegenvallen.

Hierbij 10 tips om ook alles voor jezelf uit de vakantie te halen!

  1. Leg je telefoon aan de kant. Door je telefoon ben je snel geneigd om toch even je mail te checken en nog meer. Snel vergeet je de tijd en blijf je erin hangen. Hierdoor ben je niet bewust aanwezig en beleef je het moment niet. Zonde van je tijd eigenlijk, je hebt nu meer tijd dus gebruik die goed!
  2. Stel minder doelen. Maak geen ellenlange to do lijst voor in de vakantie, want dat komt er toch niet van! Beslis wat je echt graag wilt dat er gedaan is en als dat gelukt is geniet er dan van! En lukt het om nog meer te doen, dan is er rede voor een feestje!
  3. Plan een dagje voor jezelf. Breng je kinderen een dagje weg en ga zelf doen wat JIJ wilt! Echt, dat mag jij doen! Want naast moeder ben je ook agenda, secretaresse, regeltante, taxichauffeur, personal shopper, huishoudster, vraagbaak, zoekmachine etc etc. Ook jij hebt recht op een vakantie dag!
  4. Ga een keer vroeg, écht vroeg naar bed. Lekker met een kopje thee en een boek en dan wel ook vroeg slapen. Gewoon omdat je ’s avonds even niets hoeft van jezelf.
  5. Neem meer tijd voor dingen. Voor het ontbijt, de boodschappen, het avondritueel enzovoort. Alles in een lager tempo, laat je niet opjagen! Beleef de dag zoals in zuidelijke landen; langzamer. Hierdoor ben je in staat veel meer te voelen, te beleven en ben je echt in het moment.
  6. Laat de boel de boel! Er hoeft niet steeds opgeruimd te worden, morgen is het toch weer een zooi! En die afwas/was/stof/troep ligt er morgen ook nog wel. Geniet ook van dit gevoel van ‘spijbelen’.
  7. Eet makkelijk. Het is ook voor jou vakantie, dus maak het jezelf niet te moeilijk (tenzij je van koken houdt, pak dan een keer uit!) Ken je de monkey platter? Zoek het maar eens op, het is favoriet hier thuis en ideaal voor de vakantie (of elk weekend 😉 )
  8. Wees minder streng. Tuurlijk, regels zijn belangrijk, maar in de vakantie mag het best iets losser. Scheelt een hoop discussies en stress in huis.
  9. Stel een ‘kinderen zijn de baas dag in’. Vinden de kinderen super leuk en jij hoeft die dag ook even nergens aan te denken en je druk om te maken, behalve de wensen van je kinderen op te volgen. (vergeet niet het veto recht in te stellen voor als ze het echt te bont maken! 😉 )
  10. GENIET. Wellicht volledig overbodig deze tip, maar geniet van elk moment met je kinderen. Ook al gaat het niet zoals jij in je hoofd had, loopt alles anders, laat het los en geniet!

Spanningen

Uncategorized

Spanningen, herken jij ze? Bij jezelf en bij je kind?

Ik had deze week een knetterdrukke week, tel daarbij een ziek kind op en je raadt het al… stress!                                                                                                                                                                              Ik voelde me gehaast, gejaagd, had geen rust in mijn lijf. Ik jakkerde door. Ik voelde dat mijn hartslag vrijwel continue hoog zat, net als mijn ademhaling. Ook merkte ik dat mijn spieren in mijn buik en nek gespannen waren. Deze signalen wezen mij erop dat ik te veel stress, te veel spanningen had. En dat het tijd was om er iets aan te doen!

Kinderen kunnen ook spanningen en stress ervaren. Vaak voelen ze dit alleen niet als spanning en kunnen ze dit ook niet zo benoemen. Maar jij als ouder kan ze wel bij je kind herkennen.                                                                                                                                                                    Bijvoorbeeld als je zoon of dochter klaagt over hoofd- of buikpijn zonder duidelijke oorzaak. Kinderen horen geen pijnklachten te hebben, dus dit kan wijzen op spanningen (natuurlijk moet je wel even goed nagaan of er niet iets anders aan de hand is of gebeurd is)                                                                                                                                                                                       Een andere aanwijzing naar spanningen kan ook moeilijk inslapen of doorslapen zijn. Om goed in- en door te slapen is ontspanning nodig, kinderen die spanning hebben of heel veel in hun hoofd zitten kunnen hier moeite mee hebben.
Makkelijker te zien zijn bijvoorbeeld hyperventilatie klachten, maar dan nog zijn spanningen wellicht niet het eerste waar je aan denkt.
Verder kunnen ook klachten als obstipatie of driftbuien door spanningen komen. Zeker bij obstipatie is het goed om hier eens nader onderzoek naar te doen. Vaak krijgen kinderen met verstoppingen meteen zakjes mee van de huisarts. Die zakjes zorgen zeker voor een verlichting, maar als de achterliggende oorzaak spanningen zijn, dan lost het probleem daarmee niet op. Artsen zeggen dat het gebruik van deze zakjes geen kwaad kunnen en dat je ze lange tijd kunt gebruiken, hier ben ik het helemaal mee eens, maar ik ben ook van mening dat voorkomen beter is dan genezen!
Driftbuien bij kinderen kunnen vele oorzaken hebben, maar een daarvan is zeker ook spanningen. Spanningen die er letterlijk uit moeten, en in dit geval volgt er dus een explosie van al die gevoelens.

De oorzaak van de spanningen is ook niet altijd even duidelijk voor jou als ouder. En als je kind geen prater is, kom je er nog moeilijker achter.
Belangrijk om te weten is dat spanningen bij kinderen niet altijd veroorzaakt worden door gebeurtenissen of omstandigheden waar wij als volwassenen spanningen van krijgen. Probeer als je met je kind aan het praten bent over spanningen je vooroordelen weg te laten, kijk en praat open met je kind en bagatelliseer vooral niet! Het is het gevoel van je kind, en gevoel klopt altijd, ookal kun jij dit als ouder niet begrijpen. En als je kind niet aan kan geven wat er aan de hand is, is dat ook goed, het is zoals het is, maar geef wel aan dat jullie samen naar een oplossing gaan zoeken.

Heb je het idee dat je kind te maken heeft met spanningen; masseer je kind dan eens, zo maak je echt contact en voel je zijn of haar lijf. Vaak krijg je dan nog meer informatie over hoe hij of zij in zijn vel zit. Tegelijk kan een massage ook helpen de spanningen te verminderen! Win-win dus! Oh en het is ook nog eens een heerlijk samen-zijn-moment, win-win-win dus!!

(Onder het kopje ‘doen’ staat een voorbeeld van een massage die je bij je kind kunt doen)

Als je spanningen merkt bij je kind, of klachten die door spanningen veroorzaakt zouden kunnen worden, ga dan op zoek naar hulp. Hulp die bij je kind en bij jou past, er is tegenwoordig zoveel mogelijk. Van kindercoach tot speltherapeut, van yoga en mindfulness tot haptonomie. Hiermee kun je de oorzaak aanpakken en tegelijk leer je je kind dat het niet erg is om hulp te vragen! Er ligt helaas nog steeds een taboe op het vragen van hulp, zeker in geval van spanningen, laten wij dat gaan doorbreken!

En als laatste: kijk ook eens goed naar jezelf, kinderen zijn hele mooie, en soms confronterende, spiegels. Dus zorg niet alleen goed voor je kind, maar geef ook het goede voorbeeld dat jij goed voor jezelf zorgt!